Zanzibar og Cape Town

Etter tilsamman 11 dagar paa Zanzibar, med mykje sol og varme, har turen no gaatt vidare til Cape Town i Soer-Afrika.

Me har hatt det skikkelig avslappande i Paje, me holdt oss til hotellet med AC heile tida, daa me hadde alvorlege problem med aa faa sove i temperaturar over 30 grader. Tida paa Zanzibar har gaatt veldig fort. Naar me ikkje har vert i sola har me slappa godt av. vert paa litt ulike arrangement paa oya; Mustache-Party, Foodmarket i Stone Town og musikkfestivalfest i Jambiani. Me har ogsaa faat veldig god kontakt med ein dansk kar som var i Paje for aa kitesurfe. Me skulle egentlig ta eit kurs, men grunna manglande vind vart det skrinlagt. Den siste natta paa Zanzibar tilbrakte me i Stone Town. Me nytta dagen til sightseeing bl.a. Slavemarknaden, markeda og andre lokale kjentmerker. etter ei veldig lang og veldig varm natt utan AC gjekk turen soer-over igjen.

tirsdag 23. feb gjekk flydde me fraa Dar-es-Salaam via Johannesburg til Cape Town. Det var daa veldig godt for to solbrente vestlendingar aa komme ut av terminalen til ein skikkelig god regnskur. aarets fyrste regnskyll var nemlig under oppsegling. Etter mykje kroppsspraak og gestikulering klarte me aa fortelje drosjesjaafoeren namnet paa hotellet og litt utpaa ettermiddagen sjekka me inn paa Zebra Crossing Logde. Det er eit veldig kosleg billighotell relativt sentralt i Cape Town. med egen hage og koslig restaurant.

Flaks har me hatt her nede allerede, det viste seg nemlig at stording, (og nabo!) Harald Onarheim bur og jobbar i Cape Town, saa me hadde paa forehand avtalt aa moetast. Igaar tok han oss med til Waterfront, det "finare" stroeket i byen paa ein betre middag, barrierar skulle brytast og baade krokodille og sneglar gjekk ned paa hoegkant! Harald gav oss og ei lita innfoering i byhistorien.

Onsdagen har me vert paa eigne bein, me har rusla rundt i the Mother City. Ein kan vel trygt seia at forskjellen mellom Dar og Cape Town er stoerre enn forventa. Dette er ein veldig vakker by med flott arkitektur, infrastruktur anno 2010 og butikkar som tek kort. Prisane er tilsvarande hoegare i forhold til Tanzania, men framleis lev me godt og billig.

Me ser fram til aa tilbringe den neste veka her nede, og har allerede fleire ting paa ynskjelista ;-)

Hakuna matata

Etter mykje reising og smaastressing var det med glede og begeistring at me kasta oss i vatnet faa minutter etter at me ankom hotellet vaart paa nordtuppen av zanzibar. Temperaturen i vatnet er varmere enn noko me har vore i naerheten av foer, og strendene er krittkvite. Dette er virkelig paradis! I beste turiststil og i vaar store iver etter aa endelig faa litt farge paa kroppen, var det lite aktuelt med solkrem. me tok feil... resultatet blei som du kan tenka deg, veldig mye problemer med kroppen!

Den foerste dagen i sola gikk mot slutten, Isak hadde spela fotball paa stranda med nokre innfoedte og Jone hadde faatt kontakt med kjeresten heime. Begge foelte at livet var herlig. Lite ana me at Zanzibar sin stoerste skatt enda var oss i vente. Me hadde akkurat sette oss ned paa restauranten like i strandkanten, daa me la merke til at himmelen holdt paa aa "ta fyr". Sola var i ferd med aa "synke" i havet og gjennom smaa skydotter i horisonten reflekterte den dei mest utrulege fargar. Me var begge enige i at det uten samanlikning var den finaste solnedgangen nokon av oss hadde sett, og Hakuna matata ( som er swahili, spraaket dei snakkar i Tanzania, og som faktisk blir brukt i same betydning som paa Lion King) gav ny meining til oss begge.

Etter to dager nord paa zanzibar gjekk turen soer over og til ein del av oeya som heiter Paje. Sjoelv om me hadde det utrulig fint der me var, ville me sjaa meir av oeya og tok sjansen paa at det ikkje var nokre mindre fint paa andre deler av oeya. Me tenkte riktig. Strendene var like kvite i Paje som i Nungwi, men det var ein ganske stor forskjell som me raskt la merke til. Forskjellen mellom flo og fjaere var utrulig mykje stoerre i Paje! Me tek ikkje for mykje i naar me seier at det er ein kilometer i forskjell fra der vasslina ligg under flo og fjaere!

Paa hotellet me laag dei foerste to nettene paa zanzibar var det ikkje air condition. dette foerte til at me hadde problemer med aa sove, daa temperaturen ikkje synk noko saerlig under 28 grader om natta. Dette foerte igjen til at me la lista litt hoegere daa me skulle finne hotell i Paje, og har no tatt inn paa Paje by night. Dette er eit relativt fint hotell med alle fasilitetar to unge backpackarar kan begjaere. Me har ikkje tenkt aa dra herifra med det foerste. Foelg med videre ;)

Universitetsvitjing!

mandagen var ein veldig innholdsrik dag for oss. Leopold hadde invitert oss paa ein omvisning paa universitetet i Arusha, der han sjolv snart avslutter laerarutdanninga si. Han kom aa henta oss i Arusha, saa reiste me opp ved Dala-dala.
Det var ganske spesielt aa reise gjennom bushen, for saa aa komme til eit stort campus, med store flotte bygningar og groenne plenar. Turen gjekk over heile omraadet, og me blei hoegtidleg introdusert for omtrent alle me gjekk forbi. det var faktisk litt rockstar-preg over besoket, daa me bade blei smugfotografert og filma.

Me blei ogsaa introdusert for staben, heilt opp til rektornivaa. Det viste seg nemlig at rektoren og kona hans var eit amerikansk ektepar, han hadde ein doktorgrad og 4 BA, og kona ikkje mykje verre. Me blei tatt godt i mot, og Helen, som kona til rektoen heitte. fortalde oss litt om kva universitetet jobba med for aa betre situasjonen for landsbyane rundt. Water-to-the-people!

kontrastane er tydelege i Afrika. langt inne i gokk ligg det eit univeristet med fiberoptisk breiband, mens nabolandsbyen ikkje har vatn. Universitetet i Arusha, er faktisk 1 av 3 i heile Tanzania som har dette. Det er rart kor mykje ein faar til om ein har ein kvit rektor med paagangsvilje.

Daa omvisningen var ferdig inviterte Leopold oss heim til seg, han budde i ein landsby ti minutt fra universitetet. Der moette me familien hans, fekk sjaa korleis han budde saa fekk me smake ekte afrikansk mat. kokt over eld! me har heile tida vert veldig paapasselege med kva me har spist her nede, i frykt for reisemage. men daa hadde me ikkje lyst aa framstaa som bortskjemte, saa me la prinsippa til side og gafla i oss ukjende groennsaker, drakk ukjende drikkevarer og koste oss skikkeleg. til vaare store begeistring vart me ikkje daarlege i det heile tatt.

om det var Leopold si tvil til oss, eller om han var redd for oss, veit me ikkje. men han ville i alle fall ikkje at me skulle reise tilbake til Arusha aleine. saa han fulgde oss bokstaveleg talt til doera paa hotellet foer han snudde paa helen og brukte ein god time heim igjen.

Neste dag skulle me egentleg paa vandresafari i Arusha National Park, men daa me skulle betale var det plutseleg dobbel pris av kva me hadde sjekka dagen foer, derfor gjekk turen tilbake til universitetet, daa me fekk proeve internett mm. Paa ettermiddagen tok me med Leopold til byen, og gjekk paa restaurant. Han var ein skikkeleg bra mann, som virkeleg satt pris paa aa ha oss som gjester, og som me virkeleg satt pris paa aa faa vaere gjester hos. Me har allereie avtalt aa moetast i Noreg, naar han reiser nordover igjen i mai.

Aa ha lokalkunnskap i ein by som Arusha er enormt verdifullt, og me hadde garantert ikkje hatt samme opplevinga av byen, (eller afrika) hadde det ikkje vert for Leopold.

Onsdagen gjekk i reising igjen, 11 timar brukte me paa bussen, foer me fann eit greit hotell i Dar es Salaam. me hadde haapt aa naa den siste baaten til Zanzibar, men den rakk me ikkje. troette og lei gjekk me tidlig til sengs, daa me maatte opp ved soloppgang neste dag!

Arusha og Leopold

I gaar annkom me byen Arusha. Arusha er byen du drar til om du vil paa safari. Herfra kan du lett ordne safari i nokre av dei mest populere nasjonalparkene i Tanzania (Ngorogoro,Arusha natinal park og Serengeti). Men sjoelv om safari mulighetene i Arusha er mange, saa strekker desverre ikkje tid og penger til for oss til aa dra paa nokon stor safari denna gongen. Men me fortviler ikkje av den grunn. Me er nemlig i Arusha for aa treffe ein mann som heiter Leopold. Leopold holder paa med laerer utdanning og har reist til Norge dei siste aara for aa selge boeker eit par maanader om sommeren. Det er nemlig slik han tener penger til utdannelsen sin. I fjor budde han hos ein kollega av Isak paa Hystad skule under opphaldet sitt i Norge, og dette er slik me har kome i kontakt med han.

Me moette leopold utanfor eit hotell me hadde avtalt paa foerehand i dag tidlig. Leopold er ein veldig oppegaaende, hoeflig og kjekk mann, og til vaar store begeistring saa har han sotte av dei neste par dagene til aa vere med oss og vise oss rundt her i Arusha. I dag gjekk turen foerst til culturale heritage centre. Der fekk me innblikk i litt av Tanzania sin kunst og kultur, og me vart meget imponert over ein kunstner som ved hjelpav hammer og meisel laga skulpturar av dyr og mennesker i full stoerrelse. Ein skulptur kunne ta opptil 6 maaneder aa lage!! Etterpaa gikk turen rundt i byen for aa finne ein plass aa spise lunsj. Ved aa ta lokal buss og taxi saman med leopold fant me fort ut at me til no hadde betalt bittelitt for masse paa vaare tidligere taxi turer. Me rekna oss fram til at me paa den foerste dagen vaar i Dar Es Salaam hadde betalt ei gjennomsnittlig maanedsloenn her nede i taxi. Me burde kanskje ha sjekka den norske kroneverdien i forhold til den i Tanzania foer me kom inn i landet=P. Men, men.. ein laerer saa lenge ein lever! (for ordens skyld skal det vere sagt at det i norske kroner tilsvarer eit par hundrelapper, saa det er ikkje svimlende summer!)

Etter lunsj gikk turen videre til Meserani Snake Park. Dette er ein park med slanger og oegler. Me fekk holde baade krokodilleunger og slanger, noko me er ganske sikre paa ville vore ulovlig under tilsvarende forhold i Norge. Ein anna ting som ikkje ville vore heilt akseptabelt i norge var eit bilde som hang paa buret til ein gedigen kvelerslange. Avbildet var nemlig ein episode der ein lik kvelerslange i frihet hadde funne ein sikkerhetsvakt sovende paa post. Slangen hadde drept og slukt mannen heil! Det gjekk kaldt nedover ryggen vaar daa me saag bildet av at slangen vart kutta open og mannen kom til syne!!

Paa den lokale maxitaxien ( kalla dala dala) tilbake til hotellet hadde jone ein opplevelse han seint vil gloemme daa han holdt paa aa hoppe ut gjennom vindauget daa det plutselig kom eit hyl fra under setet han satt paa! Dumme han som ikkje hadde kalkulert med at det laag ein haug med levende haner bundet fast under setet hans! hehe:)

Tilbake paa hotellet fekk me derimot ein veldig ekkel opplevelse. Fram til no saa har me bare sett humor i kor mange det er plass til i bilene her nede, samt det totale fraver av trafikkregler. Mens me satt paa restauranten paa taket av hotellet me bur paa fekk me i midlertid litt perspektiv paa ting daa me plutselig hoyrde eit smell paa gata uner oss. Nede paa gata laag det ei ung jente (ca 10 aar) blodig og forsllaatt paa asfalten. Sjoelv om det sikkert bare var eit spoersmaal om tid foer me fekk oppleve ei trafikkulykke her nede, saa tok det oss paa senga begge to og aa vere vitne til ei slik ulykke er noko som setter spor. Me vil garantert sjaa oss om to ganger foer me krysser vegen neste gang.

Kiwakukki og Hope Foundation

Ein av tinga me hadde planlagt paa forhaand var at me skulle vitje barneheimen til Hope Foundation. Bakgrunnen for dette var at Hystad Skule, som Isak jobbar paa. har eit stort samarbeid med denne barneheimen, og organisasjonen som stottar den.

Torsdagen reiste me til hovudkontoret til Kiwakukki, Kiwakukki er ein kvinneorganisasjon som driv preventivt arbeid i kampen mot HIV/AIDS. Daa me kom til kontoret vart me godt tekne i mot, me gjorde ein avtale om aa komme igjen dagen etterpaa. Slik at dei kunne sende ein person med oss, saa me ikkje skulle gaa oss vill i jungelen. dette viste seg sjolvsagt aa vere ein god ide.

Idag, fredag stilte me derfor opp som avtalt litt for ni, slik at me skulle faa god tid i barneheimen.
Denne morgonen skulle me faa litt betre kjennskap til begrepet Africa Time. I korte trekk kan me vel seie at me var paa plass klokka 09.00 men at me ikkje reiste derifra for kl 11.30

men tolmodige som me er lot me ikkje dette ta motet fra oss, det viste seg dermed at me skulle faa ein egen bil oppover. og med Bob Marley paa kassettspelaren(!) og kallenamn som Johanna og Isakisi gjekk den timelange turen oppover ganske raskt.

Daa me kom fram etter ei strabasios ferd med 4-hjulstrekker. kom me midt i motet til styret i den regionale Kiwakukkigreina. me vart hogtidleg presentert, og det var tydeleg at damene satte pris paa vaart besok. Mama Edna, som var kontakten vaar og koordinator i regionen snakka veldig godt engelsk, og fortalde oss i korte trekk om arbeidet deira i regionen.

Etter dette reiste me inn til Hope Foundation. Der motte me eit syn me seint vil gloyme. fleire sma ungar, lekande, smilande og glade. Me blei teke imot av mora i huset, for me vart sendt ut paa synfaring. daa fortalde den eldste sonen i huset om historien til Hope Foundation og kva planane deira var vidare. Det var enormt kor mykje dei fekk ut av veldig lite.

Med oss heime fraa Stord hadde me med oss litt ymse presangar til organisasjonen. Isak hadde med eit par ting fra hystad skule, bl.a. eit digitalkamera og ein kalkulator til ein av elevane der. Jone hadde med seg ein gymsekk med effektar fraa Apply Leirvik; hodelykter, pennar og buffar. Det var litt av eit syn daa 25 smaa hadde paa seg hodeband fra LMT. Eg trur baade borna og bestyrarane satte stor pris paa vaart besok.

paa vegen tilbake til Moshi tok me ein lokal maxitaxi. det vil seie ein Toyota Hiace, denne bilen som i noreg kan vera registrert for 9 personar satt me no som sild i tonne i. me talde 24 personar, godt voksne, og fleire godt polstra fraa naturen si side. TIA! (This Is Africa!:)

Den 5 februar har vore ein veldig givande, og opplevelsesrik dag her i Tanzania!

Hallo alle sammen!

Etter til sammen 12 tima paa fly ankom me i gaar Dar Es Salaam! Tommel opp til British Airways som stillte med godt utvalg av filma, tv seriar og god scervice slik at da som kunne blitt ein meget langdrygen flytur egentlig gjekk heilt greit naar alt komme te alt!:)

Dar Es Salaam e ein stor by. Det bur fleir folk her enn det det gjer i heile Norge, og etter aa ha spasert litt utenfor hotellet fekk me raskt folelsen av at me hadde lite me skulle ha sagt. Men heildigvis er folk her, som ellers i verda generelt veldig snille, saa med eit smil om munnen fekk me raskt kontakt med ein lokal taxisjofor som har vore veldig hjelpsam.

Det kan vera verdt aa nemne at aa kjore bil og taxi i Tanzania, ikkje er heilt det same som i Norge. I Tanzania er det venstrekjoring, men i likehet med trafikkreglene, kan det virke som dette er meir veiledende enn faktiske regler. Eksempel paa dette er daa me skulle fra sentrum av Dar Es Salaam og heim til hotellet i gaar ettermiddag. Daa sjoforen stotte paa ein trafikkork la han seg likegjerne ut i motgaaende kjoreretning. Da det ikkje gikk lenger grunna motgaaende trafikk, tok han flittig i bruk vegskuldera paa hore side av vegen. Dette til tross for at det var fullt av mennesker som gikk langs vegen. Tut og kjor har vel aldri vore eit meir passande uttrykk!

Idag, onsdag gjekk reisa nordover til Moshi. Me vart henta grytidleg av den hjelpsomme taxisjoforen, for aa naa bussen som gjekk klokka 7 om morgonen! Me betalte 25000 tanzanske shilling for turen, ca. 100 kroner. dette var med den mest ekslusive bussen, med aircondition, filmframsyning og drikkeservering! det einaste som var sart sakna, var toalett paa bussen evt tissepausar. paa over 8 timar hadde me kun eit stopp paa ca. eit kvarter. Ti av dei minutta gjekk i aa tomme blaera, i alle fall for Jone.

No har me sjekka inn paa eit kosleg hotel i Moshi, Kindoroko. der har me gode senger, toalett/dusj og utsikt rett til Kilimanjaro. Internettcafeen me sit paa no er dreve av ein pensjonert kosleg tysker, me betalar 4 kr timen. I skrivende stund har me begge snakka med familie og kjerast (Rikke). sjolv om me ikkje har vore bortreist lenge, folar me at me er VELDIG langt borte. daa er det godt aa hoyre kjende stemmer og kjende dialekter igjen :)

Folg med videre:)

på gardermoen

Då har me kome oss til gardermoen, flyet går om ein halvtimes tid.

Jone har hatt ei fantastisk veke med kjeristen sin, og glede seg allerede VELDIG til ho kjem flygande inn til L.A.

Om eit døgn er me i Afrika!